حدود ساعت سه بود رسیدم به جایی که گفته بودند محل برگزاری مسابقه است، جلوی دری که به خاطر لوکیشن برنامه -که برای هلال احمر است- قرمز شده، دو نفر ایستاده بودند و با لیستهایی که دستشان بود، نفراتی که قصد ورود به حیاط را داشتند، کنترل میکردند. اسمم را که گفتم، نگاهی به لیست انداخت و بعد از پیدا کردن اسمم و هماهنگی با داخل، وارد حیاط شدیم.
بعد از پایین رفتن از چند پله، وارد یک حیاط خلوتی شدیم و کنار این حیاط، یک سوله بزرگ با درهای بزرگتر به چشم میآمد؛ در اول برای ورود تماشاچیان و مردم بود و در دیگری هم که چند متر آن طرفتر بود برای ورود عوامل. به در دوم که نزدیک شدیم یک سدی را با آهن درست کرده بودند که وقتی پرسیدم چرا این اتفاق افتاده است، گفتند برای این است که مردم وقتی مجری مسابقه را میبینند میخواهند با او عکس بگیرند و خیلی اتفاقهای دیگر پیش میآید و برای همین این کار را کردهایم. اینجا لوکیشن مسابقه «برنده باش» است. مسابقهای که جایزههای میلیونی دارد و این روزها با اجرای محمدرضا گلزار از شبکه سوم سیما پخش میشود.
از همان ابتدا که قرار بود برنامه شروع شود و تبلیغاتش را از داخل یک کتابخانه شروع کردند، گفتند قرار است «برنده باش» مسابقهای باشد که به کتابخوانی و افزایش نرخ مطالعه کمک میکند و بالا بردن آگاهی و اطلاعات عمومیمخاطبان یکی از اهداف اصلی ساخت این مسابقه است.
وارد سوله که شدیم، تعدادی از عوامل درحال قدم زدن بودند و بعضیها هم درحال کار کردن و آماده شدن برای ضبط. سراغ هاشم رضایت، تهیهکننده برنامه «برنده باش» را گرفتم و راهنمایی کردند که به اتاقش بروم تا برسد. اتاق کوچکی که یک تلویزیون بزرگ به دیوارش بود و کل صحنه برنامه را میشد از آنجا دید. رضایت رسید و بعد از حال و احوال گفتوگو را شروع کردیم.
صحبتهایمان که تمام میشود، تهیهکننده برنامه میگوید اگر بخواهید میتوانید صحنه مسابقه را ببینید و با مردم صحبت کنید. به سمت محل اجرای مسابقه میرویم که دکور آن دایره شکل است و حدود ۳۰۰ نفر میتوانند به صورت زنده برنامه را تماشا کنند. محیط سوله که برنامه در آن اجرا میشود حدود ۴ هزار مترمربع است که برای یک برنامه تلویزیونی محیط بزرگی است. از پلهها بالا میرویم و وارد صحنه مسابقه میشویم.
مردم بر صندلیها نشستهاند و چند نفری درحال چک کردن صحنه هستند. رها پورجعفری که طراحی صحنه را به عهده دارد کنارم قرار میگیرد و درمورد برنامه توضیحاتی میدهد. میپرسم مردم وقتی روی صندلی مسابقه به عنوان تماشاگر مینشینند، معمولا چه سوالهایی میپرسند.
میخندد و میگوید: «اولین سوالشان این است که آقای گلزار کی میاد؟» همان لحظه صدای یکی از تماشاگران بلند شد و گفت: «خانم خانم من میخوام دقیقا روبهروی آقای گلزار باشم، میشه بگید کجا میشینند.» پورجعفری خندید و گفت: «پشت آقای گلزار بشینید که بهتره. دوربین نشونتون میده.»
خانم تماشاگر دوباره در جواب گفت: «نه. نه من میخوام دقیقا روبهروی آقای گلزار بشینم.»
هر دو با هم خندیدیم و او رفت تا جای مناسب را به تماشاگر بدهد.
حضور در این مسابقه بهعنوان شرکتکننده و تماشاگر از بین افرادی است که در اپلیکیشن برنده باش توانمندیها و اطلاعاتشان را محک زدهاند و توانستهاند آزمونهای مختلفی را در این بازی موبایلی پشت سر بگذارند. شرکتکنندگان هر هفته از هشت رتبه برتر اپلیکیشن برنده باش انتخاب خواهند شد تا شانسشان را برای حضور در برنامه تلویزیونی و برندهشدن در جایزه ارزشمند دو میلیارد ریالی امتحان کنند.
همچنین ۳۰۰ نفر از شرکتکنندگانی که در اپلیکیشن برنده باش حداقل یک کد قرعهکشی دریافت کردهاند، با قرعهکشی به برنامه دعوت خواهند شد. البته یک راه دیگر شرکت در برنامه این است افرادی که تمایل به شرکت در این مسابقه دارند میتوانند تنها نام کوچک خود را به شماره ۱۰۰۰۸۸۰ ارسال کنند و بعد یک پیامک، حاوی لینک دانلود اپلیکیشن و توضیحات کافی برای مخاطبان ارسال میشود. از طریق همین پیامک نیز موارد مهم دیگر به مخاطبان اطلاعرسانی میشود.
به سراغ یکی از تماشاگران میروم که مردی حدود ۴۰ ساله است و میپرسم چرا برای تماشای مسابقه آمده است؟ درحالی که دخترش را به من نشان میدهد، میگوید: «دخترم آقای گلزار رو خیلی دوست داره، از وقتی که مسابقه شروع شد، همش اصرار داشت که بیاد اینجا، البته خودم هم بدم نمیاومد که تو مسابقه شرکت کنم، اما نشد و حالا فکر میکنم برای سومینبار است که بهعنوان تماشاچی میآییم.» با تعجب میگویم: «سومینبار؟»
میگوید: «بله. یکبار هم جایزه بردیم چون سوالات را درست جواب دادیم، از بین تماشاگران توانستیم، جایزه را ببریم. برای همین امروز که اینجا هستیم برای بار سوم است.»
حرفهای مرد که تمام میشود، میشنوم که رها پورجعفری وسط سن مسابقه قرا گرفته و توضیحاتی درمورد برنامه و نحوه برگزاری مسابقه میدهد تا مردم با اطلاعات کافی آنجا قرار بگیرند.
حرفهایش که تمام میشود، میگوید حالا باید چند صحنه از مسابقه را فیلمبرداری کنیم، صحنههایی مثل دستزدن و خندیدن تماشاگران و معرفی شرکتکنندهها انجام میشود تا زمانی که مجری برنامه میرسد فقط مسابقه اجرا شود.
ضبط برنامه به طور معمول حوالی ساعت ۴ تا ۴:۳۰ است و همهچیز آماده آمدن آقای گلزار است. ولی ساعت حدود ۴:۳۰ شده است که هاشم رضایت را میبینم و از آمدن گلزار میپرسم که میگوید: «تا ساعت ۵ میآید ، امروز کمیحالش خوب نبود برای همین ضبط برنامه دیرتر انجام میشود.»
امروز قرار است دو مسابقه را ضبط کنند، حدود ۳۰۰ تماشاگر برای ضبط اول در سالن نشستند و بعد از تمام شدن بیرون میروند تا تماشاگران ضبط دوم برسند، ساعت ۵ شد و تماشاگران که حدود ۳ ساعت بود در سالن نشسته بودند دیگر کمیخسته شدند و برای همین صدای آهنگ داخل استودیو پخش میشود تا کمی فضا را عوض کند، اما باز هم برخی از جایشان بلند میشوند و به سمت حیاط میروند.
دختری نوجوان نظرم را جلب میکند و به سمتش میروم و میپرسم چرا به این برنامه آمده است؟ جواب میدهد: «من مسابقه هفته را که با اجرای آقای نوذری پخش میشد ندیدم، اما پدرم فیلمهایش را داشت و چون علاقه زیادی به آقای نوذری داشت، فیلمها را میگذاشت تا من هم ببینم برای همین از کودکی عاشق مسابقههای تلویزیونی هستم، خیلی از مسابقات را هم شرکت کردهام، شرکت در همین مسابقهها باعث شده تا اطلاعات عمومی بالایی داشته باشم. البته کتاب هم زیاد میخوانم. دوست داشتم به عنوان شرکتکننده در این مسابقه باشم اما تا الان نشده، امیدوارم که بتونم یه روز تو این مسابقه شرکت کنم و ۲۰۰میلیون ببرم.»
حرفهایش که تمام میشود، نگاهی به استودیو میاندازم که تقریبا خالی از جمعیت شده است، ساعت حدود ۶ عصر است اما هنوز برنامه ضبط نشده و همه کلافه شدهاند.
باز هم به سراغ یکی از عوامل میروم و درمورد حضور آقای مجری میپرسم که میگوید تا ساعت ۶:۳۰ میرسد، با حساب عوامل تا الان باید ضبط برنامه اول تمام شده بود و به برنامه دوم میرسیدند اما هنوز ضبط اولین برنامه هم شروع نشده و تماشاگران خسته شدند. چند وقت پیش ویدئویی از پشت صحنه برنامه پخش شد که در آن محمدرضا گلزار میگوید: «عوامل پشت دوربین که بیش از ۱۰۰ نفر هستند برای این برنامه خیلی زحمت میکشند و فقط این نیست که من باشم و اجرای آن. مطمئنا کار گروهی است که یک برنامه را موفق میکند.»
حالا همین گروه به همراه تعداد زیادی از مردم که برای تماشای مسابقه آمدهاند حدود چهار ساعت است که منتظر حضور مجری هستند، ساعت ۷:۳۰ شب است و از لوکیشن برنامه بیرون میآیم و همچنان محمدرضا گلزار، مجری برنده باش نرسیده، در ورودی بسته است و میخواهم از کسی که مسئول است در را باز کند. به سمت در که میرویم صداهای بلندی از خیابان میآید و نشان میدهد که جمعیتی ۲۰۰ نفره هم بیرون در هستند که برای ضبط دوم آمدهاند و در سرما به انتظار سلبریتی برنامه «برنده باش» ایستادهاند. برنامهای که قرار بود دوبار ضبط داشته باشد، فقط یک ضبط بیشتر نداشت.
*فرهیختگان
ارسال نظر